Uwodzicielskie i niebezpieczne. W półmroku buduarów wyciągały sztabowe tajemnice od kochanków, skakały ze spadochronem, skutecznie operowały bronią. Intrygi, szantaże, wielka polityka. Brawura i adrenalina. Kobiety wywiadu.
Mathilde Carre. Zdradziła Niemcom siatkę francuskiego Resistance. Skazana na gilotynę w wieku lat czterdziestu. Dożyła ich prawie stu lat, wydając po drodze pamiętnik. Gabrielle Bonheur (Coco) Chanel. W czasie niemieckiej okupacji związała się z niemieckim wywiadem. Francuski ruch oporu wydał na nią wyrok śmierci, ale uniknęła kary za kolaborację. Anna Chapman. Wyszkolona na "uniwersytecie uwodzicieli" koło Kazania. Powróciła do rosyjskiej ojczyzny w glorii superszpiega. Jej podobizna znalazła się ostatnio nawet na znaczkach pocztowych. Izabella Horodecka. "Teresa" od wyroków. Przenikliwa, niezwykle spostrzegawcza, mająca świetny refleks, podczas okupacji wzięła udział w 23 poważnych akcjach likwidacyjnych. Karolina Rzewuska (Sobańska). Szpieg w krynolinie. Używając prowokacji i szantażu, bez wahania niszczyła polskich patriotów, nawet tych z kręgu najbliższych przyjaciół i rodziny. Krystyna Skarbek. Ulubiony szpieg Churchilla. Za swoje brawurowe misje otrzymała najwyższe odznaczenia. Nie potrafiła się odnaleźć w powojennej rzeczywistości. Zginęła najprawdopodobniej z ręki zazdrosnego kochanka. Elżbieta Zawacka. Cichociemnych było tylko 316 - wśród nich jedna kobieta. Przekradała się przez ośnieżone przełęcze Pirenejów i skakała w nocy ze spadochronem. Wzorzec odwagi i patriotyzmu. Margaretha Zelle (Mata Hari). Na hasło: "kobieta - szpieg" każdy niemal odpowiada: "Mata Hari", chociaż biedna Greta Zelle nie była ani dobrą tancerką, ani nie oddała aż tak wielkich usług szpiegowskich jak inni niemieccy agenci.
Sprawdź, dla kogo gasisz światło. Twoje tajemnice są w niebezpieczeństwie.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 327-334. Oznaczenia odpowiedzialności: Przemysław Słowiński.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Historia kina pełna jest najrozmaitszych afer, namiętności, tragedii, przestępstw, skandali, uzależnienia od alkoholu, narkotyków bądź seksu, hetero- i homoseksualnych romansów. Książka Słowińskiego przypomina głośne historie, które poruszały opinię publiczną na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat. Przywołuje legendarne postacie kina: Charliego Chaplina, Brigitte Bardot, Sofię Loren, Jane Fondę, Rocka Hudsona, Leni Riefenstahl, Romana Polańskiego. Opowieści te pokazują, że świat celebrytów nie jest wolny od dramatów, przestępstw kryminalnych, tajemniczych zgonów.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 345-352. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Przemysław Słowiński.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Smutni panowie z jednakowych płaszczach i kapeluszach wciągają do taksówki piętnastoletniego licealistę Bogdana Piaseckiego - syna szefa PAXu, Bolesława Piaseckiego.Po kilku dniach do - jak głosi plotka - najbogatszego człowieka w Polsce, docierają żądania coraz wyższego okupu. Śledztwo oficjalne i prywatne przyjaciół zaginionego nie przynosi rezultatu. Dopiero po roku od porwania przypadkowo zostają odkryte zmumifikowane zwłoki młodego chłopca z bagnetem w piersiach. Na ścianach wokół ciała widnieją tajemnicze znaki.Do marca 1970 wampirowi ze Śląska przypisano zamordowanie czternastu kobiet, sześć cudem przeżyło. Proces wytypowanego "Wampira z Zagłębia" był procesem poszlakowym, po latach na jaw wyszły zadziwiające fakty preparowania dowodów...
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 356-359.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dlaczego uznana dziennikarka, przed którą cały świat stał otworem, odwróciła się do niego plecami? Dlaczego zrezygnowała z dostatniego, wygodnego życia, i zerwała wszystkie swoje więzy ze społeczeństwem? Dlaczego opuściła rodzinę, przyjaciół, a nawet własne dzieci? Dlaczego zdecydowała się na udział w spektakularnym uwolnieniu aresztowanego przestępcy? Dlaczego szkoliła się w obozie palestyńskich terrorystów, do którego chciała wysłać też swoje nieletnie córki? Czy w ogóle da się wyjaśnić, kim naprawdę była Ulrike Meinhof? Żarliwą rewolucjonistką? Bezwzględną terrorystką? Ofiarą czy katem? "Albo jest się częścią problemu, albo częścią rozwiązania - napisała kiedyś w jednym ze swych artykułów." Stała się pierwszym, a mogła być drugim. Przemysław Słowiński
UWAGI:
Bibliogr. s. 407-[414].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni